De Congo spreekt tot ieders verbeelding. Het land is het donkere hart van Afrika, nog steeds voor een groot deel ondoordringbaar en mysterieus met dichte jungle. Maar wie Congo-Brazzaville wil ontdekken, moet van goeden huize komen. Het land is nog maar nauwelijks bekomen van een burgeroorlog en de grens met de Democratische Republiek Congo zijn nog erg onveilig.
Al lang voordat de Europeanen de donkere wouden van Congo introkken op zoek naar slaven, was het in Congo al een wirwar van verschillende stammen. De Portugezen, die Congo in de 16de eeuw ontdekten, gebruikten alleen de mensen voor de slavenhandel. Hier kwam een einde aan in 1888 toen het land Frans soeverein werd en onder leiding kwam te staan van Pierre Savoragn de Brazza.
De Brazza was een stuk charmanter dan de Portugese overheerser, maar ook stukken gewiekster. Zodra de Onkoo stammen hun land hadden opgegeven, werd Congo compleet uitgebuit en de handel van de Fransen, in rubber, ivoor en tropisch hardhout, bloeide als nooit tevoren.
Stammenstrijd
Ondanks dat Congo-Brazzaville bij het grote Frans West-Afrikaanse rijk hoorde, hielden de Fransen zich meer bezig met de handel in de natuurlijke rijkdommen van het land dan de verschillende stammen in het land in de gaten houden. De stammenstrijd werd grimmiger en in 1960 liep de emmer dan eindelijk over.
Het land werd, vrij vreedzaam, een republiek. Maar na slechts één president liep het al mis en werd een éénpartij-regering geïnstalleerd, waarna een coup volgde door generaal Ngouabi die Congo-Brazzaville in één klap uitriep tot de eerste Afrikaanse communistische staat. Tien jaar laten werd Ngouabi vermoord door een zelfmoordcommando.
Na twee jaar van onrusten werd de socialistische Denis Sassou president en dat is hij tot op de dag van vandaag. Zijn socialistische ideeën zijn inmiddels afgezwakt.
Burgeroorlog
In de jaren ’90 ging Congo-Brazzaville gebukt onder een burgeroorlog. Verschillende politieke leiders namen het tegen elkaar op. Uiteindelijk trok Sassou weer aan het langste eind door aan het begin van deze eeuw de verkiezingen met een overweldigende meerderheid te winnen.
De echte slachtoffers van de burgeroorlog waren echter de burgers van Congo-Brazaville die maanden, soms jaren, ondergedoken zaten in het dichte oerwoud. Duizenden kinderen overleden van de honger. Inmiddels probeert Sassou door de vondst van olie Congo-Brazzaville op de kaart te zetten als oliegrootmacht.
Rondreizen
Congo-Brazzaville leren kennen is op zijn zachts gezegd een uitdaging. Treinen rijden op dit moment niet vanwege grote onrusten in het land en een autohuren kan wel, maar of je wil autorijden in Congo is nog maar de vraag. De wegen zitten vol gaten en de kans is groot dat je zelf vaak bezig bent om andere auto’s uit de gaten of de modder te trekken of dat je zelf op hulp moet wachten. Meer achtergronden in: Wikipedia Congo-Brazzaville
Met een minibusje of gedeelde taxi van stadje naar stadje hoppen is heel goedkoop, maar wees wel bereid om je ruimte te delen met veel te veel Congolezen en hun kippen en geiten. Een leuke manier van reizen is per boot, net als Joseph Conrads ‘In the heart of Darkness’ de rivier de Congo op om zo de binnenlanden te leren kennen. Deze reis kan wel een dag op 10 duren, maar wanneer er precies schepen uitvaren is niet bekend.
Odzala park
De hoofdstad Brazzaville staat bekend om haar wilde nachtleven, net als de grote havenstad Point-Noire. Overdag kun je in Brazzaville over de markten wandelen en echte Afrikaanse producten kopen. In Point-Noire kun je even bijkomen op het strand. De steden zijn wel erg onveilig. Indrukwekkender is het park Odzala.
Het dichte oerwoud is nog nauwelijks door mensenhanden aangetast en grote groepen chimpansees, gorilla’s, olifanten en antilopen leven er samen. Diosso Gorges is ook heel bijzonder: een aparte rotsformatie in het oerwoud. Zee en wind heeft door de eeuwen heen gezorgd voor een bijzonder ontzagwekkende kliffen.