In 1502, Costa rica, tijdens zijn vierde reis naar de Nieuwe Wereld, meert Columbus aan in de Baai van Cariari. De indianen ontvangen hem gastvrij en schenken hem gouden voorwerpen. Hij is onder de indruk en waant zich in het paradijs op aarde. In zijn journalen schrijft hij: “Ik heb de eerste twee dagen meer goud gezien dan in de vier jaar op Hispaniola”.
De legende van een ‘rijke kust’ trekt in de decennia daarna avonturiers die enkel en alleen voor het goud komen. Deze conquistadores treffen het niet: ze stuiten op vijandelijke indianenvolkeren en de overweldigende natuur. Uiteindelijk geven ze het op. Er is geen goud, alleen maar natuur. Costa Rica voldeed dan wel niet aan de verwachtingen van de Spaanse veroveraars, de moderne toerist zal het niet teleurstellen.
Ecotoerisme Costa Rica
De Costaricaanse overheid is zich bewust van de natuurlijke rijkdommen die het de toeristen te bieden heeft. Het ecotoerisme staat hoog in het vaandel geschreven en de twintig nationale parken, de dertien biologische reservaten en de 26 beschermde gebieden zijn daar het bewijs van. In totaal is 28% van het land op een of andere manier beschermd.
Dat deze vorm van natuurbehoud noodzakelijk is, blijkt uit de cijfers. In 1950 bedekte het tropisch regenwoud 80% van het land, in 1980 was dat nog maar 30%. En ondanks de natuurparken gaat de ontbossing voort. De koffie-, bananen- en veeteelt blijven grond opeisen en ook proberen hout- en mijnbedrijven legaal of illegaal toegang te krijgen tot beschermde gebieden. Economische factoren spelen daarbij een overheersende rol. Maar in een land als Costa Rica lijkt het ecotoerisme voor de overheid een realistisch economisch alternatief. Meer info op de officiële website van het bureau voor toerisme: Visit Costa rica
Hoofdstad San José
Costa Rica, dat een kwart groter is dan Nederland, herbergt maar liefst 5% van ‘s werelds fauna en flora. Deze biologische diversiteit is te danken aan de geografische en klimatologische omstandigheden. Midden-Amerika vormt de landrug die Noord- en Zuid-Amerika met elkaar verbindt. Daardoor zijn met name in Costa Rica planten en dieren te vinden die oorspronkelijk uit noordelijkere en zuidelijkere streken kwamen.
Het gevarieerde landschap is verantwoordelijk voor de verschillende klimaatzones. Op meer dan 1000 meter hoogte ligt de Meseta Central (centrale plateau), met de hoofdstad San José en de andere grotere steden Cartago, Heredia en Alajuela. Driekwart van de bevolking woont in deze vruchtbare, bergachtige streek, waar veel koffie wordt verbouwd.
De Cordillera Central en de Cordillera Talamanca vormen met hun reeks slapende en actieve vulkanen de ruggengraat van het land. Beide bergketens zijn tevens de aansluiting met respectievelijk de noordelijke buur Nicaragua en de zuiderbuur Panama.
Cahuita en Puerto Viejo
De Caribische kust bereik je door de tropische nevelwouden van het nationale park Braulio Carrillo te doorkruizen. Diepe dalen, steile afgronden, mistflarden, watervallen en overal waar je kijkt boomtoppen. Hoe nietig de mens is, dringt dan tot je door. Niet bij iedereen, want eenmaal afgedaald naar de laagvlaktes van de Caribische kust bepalen de grote bananenplantages het beeld. De havenstad Puerto Limón is de eerste kennismaking met de Afro-Caribische bevolking van Costa Rica.
Verder naar het zuiden liggen Cahuita en Puerto Viejo, waar op straat en in huis reggea-muziek en Creools-Engels te horen is. De stranden en de relaxte sfeer trekken veel toeristen. Puerto Viejo is ook geliefd bij surfers. Het park Tortuguero, ten noorden van Puerto Limón en bereikbaar per boot, is van juli tot oktober het broedgebied voor zeeschildpadden.
‘s Nachts komen die het strand op om honderden eieren in het zand te leggen. Het zal niet verbazen dat de 1016 km lange Pacifische kust, aan de andere kant van het land, de strandliefhebber problemen zal geven. De keuze is oneindig. De reeks opeenvolgende stranden in Guanacaste, de in baaien verstopte strandjes op de punt van het schiereiland Nicoya, de overbekende stranden van Manuel Antonio en Jaco, en de stille sirene stranden op het afgelegen schiereiland Osa.
Pura vida
De afwisseling die Costa Rica biedt is groot. Het ene uiterste is een actieve vakantie met jungletochten, vulkanen beklimmen, snorkelen of wildwatervaren, het andere uiterste is een luiervakantie op een wit zonnig strand met een kokosnoot in de ene hand en een goed boek in de andere, afgewisseld met een verkoelende duik in zee.
De ideale vakantie is wellicht een combinatie van beide. In Costa Rica ligt dat zeer voor de hand. Het land is goed bereisbaar met het openbaar vervoer, de afstanden zijn niet groot en de voorzieningen zijn in het algemeen goed. De Tico’s, zoals de Costaricanen worden genoemd, zijn met rede trots op hun land. De typisch Costaricaanse uitdrukking ‘pura vida’ geeft dan ook goed weer hoe de Tico’s in het leven staan. In dit Midden-Amerikaanse landje is het leven ‘puur’.