Elke bestemming in de Stille Oceaan of Zuidzee heeft zo zijn koosnaampje. Voor Fiji is dat “de vriendelijke eilanden”. En je weet bij aankomst meteen waarom. Je beide voeten staan nog niet goed en wel aan land of je wordt al omhangen met kransen. Geen bloemenkransen zoals op Hawaï, maar schelpenkransen. En verwelkomd met de immer gemeende groet “ni sa bula”.
Want Fiji mag dan wel het kruispunt zijn van de Pacific, het heeft toch zijn eigen karakter en typische gebruiken: het vuurlopen, de meke ceremonie, het kava drinken. En dat ondanks, of misschien dankzij de grote immigratie van verschillende volkeren die het altijd heeft gekend.
Fijanen
De authentieke Fijianen hebben ronde gezichten en gekruld haar. Ze worden in tegenstelling tot de Indiërs beschouwd als lui en levengenieters. Indiërs kwamen bij het begin van vorige eeuw naar Fiji om op de suikerrietplantages te werken. Ze maken nu meer dan veertig procent van de eilandbevolking uit.
En nog steeds leeft op Fiji van hen het beeld van harde werkers. Niet geheel onterecht overigens – tijdens excursies zijn de gidsen of chauffeurs veelal Indiërs. Fijanen en Indiërs zijn een beetje als Belgen en Hollanders. Mekaar in de haren vliegen zonder dat het gemeend wordt. Beide maken graag grappen over elkaar. Het kannibalistisch verleden van de Fijanen is voor de Indiërs uiteraard een dankbaar voorwerp van spot, hoewel dat gebruik al meer dan honderd jaar passé is.
Viti Levu
Van de driehonderd eilanden worden er meer dan een derde bewoond. Veruit de meeste mensen wonen op de twee grootste eilanden: Viti Levu en Vanua Levu. Het grootste, Viti, meet dik honderd bij vijftig kilometer. Niet direct een onooglijk stipje in de Zuidzee dus, maar een flink uit de kluiten gewassen land. Maar dit alles is niet meteen een probleem voor het transport. Openbaar vervoer op Fiji is prima, zowel op als tussen de eilanden, per vliegtuig, boot of bus.
Fiji en toerisme
Fiji heeft zich aangepast aan de toerist, maar het heeft er zich niet aan onderworpen. Nagenoeg iedereen spreekt Engels, en er heerst een groot veiligheidsgevoel voor de westerling, ook ‘s nachts en ook voor vrouwen. Er zijn ook genoeg westerse voorzieningen. Anderszijds beschermt men angstvallig de unieke biologische diversiteit op sommige eilanden.
Fijanen kijken niet raar op van schaars geklede toeristen, maar ze hechten wel zeer sterk aan de eigen tradities. Men wil overal munt uit slaan, maar men wordt nooit opdringerig. Zo kun je voor een prikje een tocht te paard maken op het strand. De archipel staat ook rotsvast in de top 5 van duikparadijzen in de wereld, niet enkel omwille van de natuurpracht maar ook door de veiligheid en de goede instructeurs.