De Filippijnen is een archipel van meer dan 7100 eilanden, die ten oosten van China ligt. De eilandengroep, waarvan een kwart wordt bewoond, heeft een totale landoppervlakte van 300.000 vierkante kilometer, ruim achtmaal groter dan Nederland.
De Filippijnse cultuur is een mengeling van buitenlandse invloeden. Zo is de hoofdstad Manilla doorspekt met Chinese invloeden, mede door de een miljoen Chinezen, die zich een belangrijke rol in het economische leven hebben verworven.
Ook de Amerikaanse aanwezigheid is nog steeds voelbaar. Nadat de Verenigde Staten in 1898 Spanje als koloniale macht afloste, werden de Filippijnen economisch zeer afhankelijk van de Verenigde Staten. De Amerikanen hadden belang bij de archipel, om het dreigende communisme te beteugelen en om Amerikaanse bases te bouwen in een strategisch belangrijk gebied.
Ferdinand Marcos
De aanwezigheid van de Verenigde Staten werd gesteund door Ferdinand Marcos, die vanaf 1965 een grote stempel op het land drukte. Hij zette de pers onder censuur, ontbond politieke partijen en pakte oppositieleden op. Alleen de eerste vier jaar werden er al zestigduizend mensen gevangen gezet.
Een van zijn grootste tegenstanders was Benigno Aquino, maar deze oppositieleider werd in 1983 door het regime vermoord. Mede door de inzet van zijn weduwe, Corazon Aquino, werden de rijkdommen (de vrouw van Marcos had alleen al een verzameling van meer dan 3000 schoenen), zijn frauduleuze praktijken en de manipulatie van de bevolking blootgelegd, waarna het volk massaal in opstand kwam.
Na vijf dagen van protesten, de zogenaamde Edsa-opstand (de Edsa is een brede doorgangsweg in Manilla waar de tanks overheen rolden), werd Marcos en zijn gevolg afgezet. Marcos vluchtte naar Hawaii, waar hij in 1989 in ballingschap stierf.
Aquino nam de macht over, maar had beperkte bevoegdheden. De werkelijke macht was in handen van het leger. In 1992 waren er verkiezingen, die door generaal Ramos werden gewonnen. Ramos beloofde hervormingen, maar hedentendage lijkt er niet veel veranderd van de periode Marcos. Het toerisme heeft erg geleden onder deze onstabiele politieke situatie.
Klimaat Filippijnen
Toch is het een prachtig land om te bezoeken, zeer gevarieerd met zandstranden, levendige en kleurrijke steden, rustige plattelandsdorpen met uitgestrekte rijstvelden en rietplantages, actieve vulkanen en tropische regenwouden. De Filippijnen kent een tropisch klimaat, is heet en vochtig. De beste reistijd is van december tot en met april. hoewel er in de maand januari nog veel regen valt, vooral langs de kusten. Januari is de koelste maand en mei is de warmste maand van het jaar.
Dan kunnen de temperaturen oplopen tot gemiddelden van boven de 40 graden Celsius, terwijl ´s nachts de temperatuur tusen de 26-29 graden kan liggen. De archipel ligt op een breukzone, die zich uitstrekt van Kamtsjatka in Rusland tot Nieuw-Zeeland. Dit plooiingsgebergte is nog volop in beweging, waardoor er jaarlijks veel aardbevingen en vulkaanuitbarstingen zijn. Grote gebieden van de archipel zijn bergachtig en onherbergzaam. Meer feiten en achtergronden in: Wikipedia Filippijnen
In het zuiden ligt de Celebes Zee, in het oosten de Grote Oceaan, in het noordwesten de Zuid-Chinese Zee en in het westen de Sula Zee. Het land wordt elk jaar ook geteisterd door cyclonen en taifoens, hevige stormen die grote ravage aanrichten aan de infrastructuur. Van juli tot en met november is de grootste kans op deze gevreesde natuurverschijnselen.
Bergstammen van Luzon
Indrukwekkend zijn de natte rijstvelden van de bergstammen van Luzon. Ze zijn aangelegd door Ifugao-stam, waarvan er nog zo´n tweehonderduizend stamleden zijn. Langs de steile bergkammen zijn honderden kilometers rijsterras gebouwd, die soms wel meer dan 3000 jaar oud zijn.
De terrassen worden bevloeid door bergbeekjes, via een ingenieus systeem van bamboeleidingen en kanaaltjes van kei en steen. De terrassen worden onderhouden door de mannen, de vrouwen planten de rijst. Er kan twee tot driemaal per jaar worden geoogst.