Ivoorkust bestaat uit verschillende soorten gebieden en heeft daardoor veel diersoorten. In het tropische gedeelte zijn veel chimpansees te vinden. Verder tref je er de antilope, hyena, nijlpaard en olifant aan.
Côte d’Ivoire was jarenlang een Franse kolonie en nog steeds spreekt de elite Frans. Het land wordt geteisterd door een burgeroorlog en is daarom niet veilig voor reizigers. Franse toeristen lagen tot voor kort nog steeds ‘onbezorgd’ bij hun luxe hotels aan de witte stranden te bakken, terwijl de gevechten tussen het leger en de rebellen onverminderd voortduurden. Het einde daarvan lijkt nog niet in zicht.
Ivoorkust lijkt wat betreft natuur een beetje op haar buurlanden Ghana, Liberia en Togo. Twee grote rivieren, de Bandama Blanc en de Bandama Rouge, delen het land in tweeën. Tot de jaren tachtig leken de bomen in Ivoorkust tot in de hemel te groeien, maar plotseling bleek die opvatting een zeepbel.
Het land had van het ene op het andere moment te maken met enorme schulden, uitputting van de hardhoutvoorraden en de om zich heen grijpende corruptie.
Lac de Kossou
In het midden van Ivoorkust ligt het Park National de la Marahqué met het grote meer Lac de Kossou. Het is een groene oase op de grens van een dorre woestenij, want eigenlijk is alleen het zuiden van Ivoorkust echt groen. De zuidelijke streken krijgen gemiddeld iets meer dan duizend millimeter water per jaar te verwerken. Feiten en achtergronden in: Wikipedia Ivoorkust
Naar het noorden toe neemt de hoeveelheid neerslag al snel af, tot enkele honderden millimeters per jaar. Het land is door de grote verschillen in neerslag verdeeld in drie delen, het regenwoud (zuiden), de savanne (midden) en de bergen en droge vlakten aan de grens met Guinee in het westen en noordwesten.
De natuur in het land is op enkele plaatsen zeer bijzonder. Er zijn zo’n honderdvijftig officieel beschermde bossen, waarvan het meest waardevolle in het zuidwesten van Ivoorkust ligt. Het Taï-bos, in het gelijknamige Parc National de Taï is volgens deskundigen een van de weinige West-Afrikaanse bossen dat niet is verdwenen tijdens de ijstijden.
Abidjan & Yamoussoukro
De hoofdstad van Ivoorkust is niet, zoals veel mensen denken, Abidjan, maar Yamoussoukro. Abidjan is de voormalige hoofdstad van Ivoorkust en zonder twijfel het economisch en culturele centrum van het land. De stad telt ongeveer drie miljoen inwoners en gezien de groei van andere grote Afrikaanse steden kan alleen maar worden verwacht dat het inwoneraantal van Abidjan verder gaat stijgen.
De grote groei van de grote stad begon aan het begin van de twintigste eeuw toen vanuit Abidjan een spoorlijn werd aangelegd naar het noordoostelijker gelegen Burkina Faso. De huidige hoofdstad van Ivoorkust is sinds 1983 Yamoussoukro, met 106.786 inwoners. Het ligt in het binnenland en heeft heeft weinig meer te bieden dan een echte onvervalste Afrikaanse naam. Overheidsinstellingen, ministeries en ambassades alsmede ook bijna alle grote bedrijven en dienstverlenende bedrijven zijn nog steeds in de oude hoofdstad gevestigd.
Inwoners Ivoorkust
De bevolking van Ivoorkust is sinds de jaren zestig met ruim tien miljoen gestegen. Die bevolkingsgroei van vier naar bijna vijftien miljoen is voornamelijk veroorzaakt door een jaarlijkse bevolkingsgroei van 3,7 procent en ruim twee procent komt door immigratie uit andere landen. In de voorgaande eeuwen kwamen grote stromen mensen uit Ghana, Burkina Faso en Guinee naar Ivoorkust.
Destijds was het om de gewelddadigheden van de heersende vorst te ontvluchten, vandaag de dag komen mensen naar het land in de hoop werk te vinden in het soms mondain aandoende Abidjan.