Het grootste hotel (en hoogste) ter wereld staat in Pyongyang, Noord-Korea.
Is Noord-Korea de hemel of de hel voor reizigers? Het is een van de duurste landen van Azië. Voor onderdak en eten betaal je meer dan gemiddeld en je mag alleen onder begeleiding van een gids van de staat het land bezoeken.
Noord-Korea is sinds 1986 voor toeristen geopend, maar laat nog mondjesmaat toeristen toe, onder beperkte omstandigheden. Je mag niet overal komen, soms stelt de regering zonder opgaaf van reden een toeristenstop in. Je komt dan gewoon het land niet in. Achterliggende gedachte is dat Noord-Korea een streng communistisch geregeerd land is, sterke anti-gevoelens tegenover de Verenigde Staten heeft.
Bovendien wordt je overdonderd door communistische leuzen en propaganda. Al deze beperkingen hebben voor bepaalde reizigers echter een onweerstaanbare aantrekkingskracht op het land.
Pyongyang
Van 1948 tot 1994 werd Noord-Korea met strakke hand geregeerd door Kim Il-sung, leider van de Koreaanse Arbeiders Partij. Na de dood van de ´grote leider´ of ´het grootste genie dat de mensheid ooit heeft gekend´, zoals zijn onderdanen hem betitelden, raakte het land in verwarring. Op de Koreaanse tv werden beelden getoond van duizenden mensen die (wellicht in scene gezet…) allemaal in huilen uitbarstten om de dood van hun leider, die ze aanbaden.
Zijn zoon Kim Jong-il nam het leiderschap van Kim Il-sung over, maar miste het charismatische karakter van zijn vader. Kim Jong-il was verlegen, introvert en trad bijna nooit op in openbare gelegenheden. Na bijna twintig jaar een hard bewind te hebben gevoerd, stierf hij aan een zwakke gezondheid op zaterdag 24 december 2011. Zijn zoon Kim Il-Sung volgde hem op, op dat moment slechts 28 jaar. Voor de tweede wereldoorlog werd Korea lange tijd bestuurd door Japan, dat het land in bezit had genomen.
Na de oorlog werd Korea in tweëen gesplitst: het noorden kwam onder invloedssfeer van Rusland, het zuiden werd gecontroleerd door de Verenigde Staten. In 1948 kwam Kim Il-sung aan de macht en hij viel met militaire hulp van de Russen Zuid-Korea aan. In 1953 kwam er een eind aan de Korea-oorlog en werd er op de 38e breedtegraad een gedemilitariseerde zone ingesteld. De oorlog had twee miljoen doden gekost en een volledig verwoest land.
Dictatuur
Noord-Korea is qua oppervlakte iets groter dan Zuid-Korea en er wonen 23 miljoen mensen. De beste reistijd om het land te bezoeken is van oktober-november en van april tot en met juni. Het land is bergachtig, de steden zijn opvallend schoon en goed onderhouden, iets dat de huidige machthebbers duidelijk nastreven.
Pyongyang
Criminaliteit is er een vrij onbekend verschijnsel, alleen al omdat erop bijvoorbeeld diefstal de doodstraf kan staan. Ook als je een Koreaans meisje zonder te vragen aanraakt, kan dat al diepe inbreuk maken op de levenssfeer en daarvoor kun je gestraft worden. Alles in Noord-Korea is geregeld en staat onder controle van de staat.
De hoofdstad is Pyongyang, een schone stad waar oude fietsen, rommel en sloppenwijken niet voorkomen. Er wordt streng gecontroleerd op de orde en netheid van de stad en het is dan ook niet het prototype van een Aziatische miljoenenstad, die doorgaans vies, vuil, chaotisch en smerig is.
Marxistische cultuur
Iets wat je niet direct in een Marxistische cultuur zou verwachten, maar de traditionele cultuur neemt een belangrijke plaats in in het dagelijks leven. De vorige leider Kim Il-sung propageerde alle culturele waarden en normen van vroeger. Er worden veel zang- en dansvoorstellingen gegeven. De nationale feestdagen zijn gebasseerd op de geboortedagen van de vroegere en huidige leider. Op 15 april wordt de geboorte van Kim IL-sung gevierd en op 16 februari is het de beurt aan zijn zoon enKim Jong-il. Militaire parades, wapen- en vlaggenvertoon sieren dit feest op.