Het grootste meer van Pamir-Alay en de mooiste in Tadzjikistan. Omwonenden noemen het ook wel ‘de smaragd omlijst door grijze bergtoppen’.
Tadzjikistan is de kleinste van de Centraalaziatische voormalige Sovjet-republieken. Het is ook de staat met (tot nog toe) de meeste problemen na de onafhankelijkheid. Een burgeroorlog, voedseltekorten en een natuurlijke stuwdam in de Pamirs die op het punt staat om door te breken, hangen als een drievuldig zwaard van Damocles boven Tadzjikistan. Het grootste probleem is echter dat Tadzjikistan een van de grootste doorvoerlanden is van drugs uit Afghanistan.
Het treurige van de Tadzjiekse historie is dat er alleen spannende dingen gebeurden wanneer de regio onderdeel was van een groter rijk (o.a. Bactrianen, Samaniden, Perzen en Mongolen – maar ook Alexander de Grote, die de stad Alexandria de Verste stichtte op de plek waar nu Khojand ligt).
De helden van de Tadzjiekse geschiedenis waren dan ook meestal woonachtig in het tegenwoordige Iran of de Oezbeekse steden Bukhara en Samarkand. Tadzjikistan heeft dan ook nooit als onafhankelijke staat bestaan totdat de communistische Russen kwamen. Het enige wapenfeit waar de focus in Tadzjikistan lag, was The Great Game. Meer achtergronden op: Wikipedia Tadzjikistan
In de negentiende eeuw probeerden zowel Engeland als tsaristisch Rusland zoveel mogelijk territorium binnen de eigen invloedssfeer te krijgen. De Pamir-bergketen was hierin van groot belang, vooral omdat het gebied nog niet door een land was geclaimd en een mogelijke route van de Russen naar Brits India kon zijn.
Pamir bergen
n het zuidoosten van Tadzjikistan, temidden van de Pamirs, ligt de regio Gorno-Badakshan, misschien wel de meest afgelegen plek ter wereld. De Pamir-bergketen ligt tegen de Himalaya daan, maar is minder bekend. De bergtoppen zijn doorgaans net een paar meter lager dan in de Himalaya, maar nog hoog genoeg voor serieuze bergbeklimmers (de naamgeving is echter hilarisch – Pik Lenina en Pik Kommunizma zijn nog tot daaraantoe, maar er zijn ook bergtoppen genoemd naar militairen en wetenschappers).
Voor wie van echte uitdagingen houdt tijdens een trektocht, moet naar de Pamirs gaan. Nog afgezien van de moeilijke bereikbaarheid van de regio, is er ter plaatse ook een sterk tekort aan voedsel. Het in Centraal Azië alomtegenwoordige schapenvlees is hier mondjesmaat te vinden, restaurants zijn er ook vrijwel niet. De lokale bevolking overleeft voor een groot deel door steun van de (in Zwitserland woonachtige) Aga Khan. De Aga Khan is de spirituele leider van de Ismaili-moslims, een gematigde stroming die veel aangehangen wordt in dit deel van Tadzjikistan.
Bantang Vallei
Het is in deze regio waar het Sarez-meer ligt; een in 1911 door een aardbeving gevormd stuwmeer. Als de dam breekt, wat volgens de experts morgen of over honderd jaar plotsklaps kan gebeuren, dan zal de gehele Bantang Vallei onder water komen te staan en zullen overstromingen de gebieden teisteren waar de rivieren Pyanj en Amoe Darja doorheen stromen.
Pamir Highway
Dwars door de Pamirs kronkelt de Pamir Highway, die in het noorden eindigt bij het Kirgizische Osh. Deze route is onbekender, maar niet minder indrukwekkend dan de Karakorum Highway van Pakistan naar China. Onder andere kun je vanaf deze route de hoogste bergen van de Pamis zien liggen, maar ook kom je langs het op 4000 meter gelegen Karakul Meer. Vanwege de hoge ligging is er geen leven in het water. Een vreemde gewaarwording.